آشنایی با کابل های شبکه

حتی با وجود پیشرفت‌هایی در فناوری‌های بی‌سیم، بسیاری از شبکه‌های کامپیوتری در قرن بیست و یکم به کابل‌ها به‌عنوان رسانه فیزیکی که دستگاه‌ها برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند، متکی هستند. چندین نوع استاندارد کابل شبکه وجود دارد که هر کدام برای اهداف خاصی طراحی شده اند.

کابل های کواکسیال
کابل کواکسیال (که کواکسیال نیز نامیده می شود) که در دهه 1880 اختراع شد، بیشتر به عنوان نوعی کابل شناخته می شد که دستگاه های تلویزیون را به آنتن های خانگی متصل می کرد. کابل کواکسیال نیز استانداردی برای کابل های اترنت 10 مگابیت بر ثانیه است.
خرید کابل nyy
از زیتون کابلزمانی که اترنت 10 مگابیت بر ثانیه محبوب ترین بود، در طول دهه 1980 و اوایل دهه 1990، شبکه ها معمولاً از یکی از دو نوع کابل کواکسی استفاده می کردند - thinnet (استاندارد 10BASE2) یا ضخیم (10BASE5). این کابل ها از یک سیم مسی داخلی با ضخامت های متفاوت تشکیل شده اند که توسط عایق و محافظ دیگری احاطه شده است. سختی آنها باعث ایجاد مشکل مدیران شبکه در هنگام نصب و نگهداری Thinnet و Thicknet شده است. 
کابل های جفت پیچ خورده
جفت پیچ خورده در طول دهه 1990 به عنوان استاندارد کابل کشی پیشرو برای اترنت ظهور کرد، که با سرعت 10 مگابیت در ثانیه (10BASE-T، همچنین به عنوان رده 3 یا Cat3 شناخته می شود)، سپس نسخه های بهبود یافته با سرعت 100 مگابیت در ثانیه (100BASE-TX، Cat5، و Cat5e) به وجود آمد. و متوالی سرعت های بالاتر تا 10 گیگابیت در ثانیه (10GBASE-T).
کابل های جفت پیچ خورده اترنت حاوی حداکثر هشت سیم هستند که به صورت جفت به هم پیچیده شده اند تا تداخل الکترومغناطیسی را به حداقل برسانند.
 دو نوع اصلی از استانداردهای صنعت کابل جفت تابیده تعریف شده است: جفت تابیده بدون محافظ (UTP) و جفت تابیده شیلددار (STP). کابل های اترنت مدرن به دلیل هزینه کمتر از سیم کشی UTP استفاده می کنند، در حالی که کابل کشی STP را می توان در انواع دیگر شبکه ها مانند رابط داده توزیع شده فیبر (FDDI) یافت.
 فیبرهای نوری
به جای سیم های فلزی عایق شده که سیگنال های الکتریکی را منتقل می کنند، کابل های شبکه فیبر نوری از رشته های شیشه و پالس های نور استفاده می کنند. این کابل های شبکه علیرغم اینکه از شیشه ساخته شده اند قابل خم شدن هستند.
آنها به ویژه در تاسیسات شبکه گسترده (WAN) که در آن کابل‌های زیرزمینی یا بیرونی در مسافت طولانی مورد نیاز است و همچنین در ساختمان‌های اداری که حجم بالای ترافیک ارتباطی رایج است، مفید هستند. دو نوع اصلی استانداردهای صنعتی کابل فیبر نوری تعریف شده است - تک حالته (استاندارد 100BaseBX) و چند حالته (استاندارد 100BaseSX). شبکه های مخابراتی از راه دور معمولاً از تک حالت برای ظرفیت پهنای باند نسبتاً بالاتر خود استفاده می کنند، در حالی که شبکه های محلی معمولاً به دلیل هزینه کمتر از چند حالته استفاده می کنند.
کابل های
USBاکثر کابل‌های گذرگاه سریال جهانی (USB) یک کامپیوتر را با یک دستگاه جانبی (مانند صفحه کلید یا ماوس) به جای کامپیوتر دیگر متصل می‌کنند. با این حال، آداپتورهای شبکه ویژه (که گاهی اوقات دانگل نامیده می شود) یک کابل اترنت را به طور غیر مستقیم به پورت USB متصل می کنند. کابل های USB دارای سیم کشی جفت تابیده هستند.کابل های سریال و موازیاز آنجایی که بسیاری از رایانه های شخصی در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 فاقد قابلیت اترنت بودند، و USB هنوز توسعه نیافته بود، رابط های سریال و موازی (که اکنون در رایانه های مدرن منسوخ شده اند) گاهی اوقات برای شبکه های PC به PC استفاده می شوند. به عنوان مثال، کابل‌های مودم تهی، پورت‌های سریال دو رایانه شخصی را به هم متصل می‌کردند و انتقال داده‌ها را با سرعتی بین 0.115 تا 0.45 مگابیت در ثانیه فعال می‌کردند. 
کابل های متقاطع
کابل های مودم نول یکی از نمونه های دسته کابل های متقاطع هستند. یک کابل متقاطع به دو دستگاه شبکه از یک نوع مانند دو رایانه شخصی یا دو سوئیچ شبکه متصل می شود. استفاده از کابل‌های متقاطع اترنت در شبکه‌های خانگی قدیمی‌تر سال‌ها پیش هنگام اتصال مستقیم دو رایانه شخصی به یکدیگر رایج بود. از نظر خارجی، کابل‌های متقاطع اترنت مشابه کابل‌های معمولی (که گاهی اوقات مستقیم نامیده می‌شوند) به نظر می‌رسند، تنها تفاوت قابل مشاهده، ترتیب سیم‌های کد رنگی است که روی کانکتور انتهایی کابل ظاهر می‌شوند. به همین دلیل، تولیدکنندگان معمولاً علائم متمایز کننده خاصی را برای کابل های متقاطع خود اعمال می کردند. امروزه، با این حال، اکثر شبکه های خانگی از روترهایی استفاده می کنند که دارای قابلیت متقاطع داخلی هستند و نیازی به این کابل های خاص را از بین می برند.
انواع دیگر کابل شبکه
برخی از متخصصان شبکه از اصطلاح کابل پچ برای اشاره به هر نوع کابل شبکه مستقیم استفاده می کنند که برای اهداف موقتی استفاده می شود. انواع پچ کابل های کواکس، جفت تابیده و فیبر نوری وجود دارد. این کابل‌ها دارای ویژگی‌های فیزیکی مشابهی با انواع دیگر کابل‌های شبکه هستند، با این تفاوت که طول کابل‌های پچ کوتاه‌تر است. سیستم های شبکه پاور لاین از سیم کشی استاندارد برق خانه برای ارتباط داده ها با استفاده از آداپتورهای ویژه متصل به پریزهای دیواری استفاده می کنند.